Rozłąka
Kilka dni przerwy pracy zagranicą i znowu powrót.
Jeszcze tak niedawno byłem z Tobą
przecie
teraz jest mi tęskno kochany mój
kwiecie.
Za Tobą, Twym sercem i za Twoim ciałem
bo przecież Cię kochać wcale nie
przestałem.
Nie wiem tylko czemu miłe chwile z
Tobą
nie dadzą nacieszyć się do końca sobą.
Czemu czas pobytu mego w domu naszym
tak szybko przemija, odjazdem już
straszy.
Gdyby tak spełniło się jakieś marzenie
niepotrzebne byłoby w oddali
siedzenie.
To dla marzeń przecież człowiek się
rozstaje
ja w dali samotny, Ty w domu
zostajesz.
Czy miesiąc, czy dwa, czy rok tutaj
zostanę
Kocham Cię przecież i kochać nie
przestanę.
A jak Ciebie kocham nie mów nic nikomu
sama się przekonasz gdy wrócę do domu.
Kocham Cię skarbie, Kocham najgoręcej
Kocham tak, że Kochać nie można już
więcej.
Wspomnienia. Odnalazłem jeden z wierszy.
Jan Dmochowski
Komentarze (14)
Teraz są komórki i można wciąż przypominać o swej
miłości, nie jak kiedyś list albo na pocztę do
telefonu - ale miłość taka nazbierana była bardziej
intensywna - pozdrawiam
Piękne wspomnienia... Pozdrawiam ;))
rozłąka nieraz wzmacnia uczucia...
Cudowne wyznanie. Pozdrawiam serdecznie
Z miłości napisany. ( przecież)
Wspaniałe miłosne wyznanie. Życzę aby rozłąki były
tylko krótkimi epizodami. Pozdrawiam serdecznie.:)
Och, Janie piękne wyznanie. Można tylko wybrance
pozazdrościć. Pozdrawiam serdecznie
Prawdziwa miłość rozłąki się nie boi, gdy zazdrość
przy niej nie stoi , pozdrawiam.
Cóż więcej można powiedzieć?
Piękne wyznanie uczuciem pisane.
Pozdrawiam Janie
Piekny wiersz ,pozdrawiam serdecznie
Piekny wiersz ,pozdrawiam serdecznie
piękne wyznanie miłości w tym równie pięknym
wierszu:-)
pozdrawiam
Pięknie napisanie o wielkiej miłości,bardzo mi się
podoba.Miłego dnia.
Pięknie o miłości i rozłące - lubię takie wiersze