W rozmarzeniu
Promień słońca zaglądnął w me okno,
Wysłał list złotym piórem pisany,
Pachniał bzem tak subtelnie i słodko,
Ciepłem otwarł nostalgii mej bramy.
Zbiegłam lekka, jak dziecko radosna,
Zanurzyłam w zieloność swe ciało,
Tak cudownie pachniała już wiosna,
Serce majem tak lekko zabrzmiało.
Rozpłynęłam się w kwiatach i trelach,
Rozmarzyłam w słowiczej finezji,
We mnie grała już wiolonczela,
Tworząc wersy wiosennej poezji.
autor
magda*
Dodano: 2012-05-13 00:04:36
Ten wiersz przeczytano 874 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
i bardzo ładna ta wiosenna poezja :-)
Maj uderza do głowy, a przy wierszu faktycznie można
się rozmarzyć:) Piękny. Pozdrawiam serdecznie!
Co ten maj z nami wyprawia... ach...
Pozdrawiam:)
ładnie potrafisz wierszem zmienić pochmurny poranek w
słoneczne przedpołudnie
No i ładne te wersy magdo:) bardzo ładne. Rozmarzyłam
się po przeczytaniu:))
Milutkiego dnia życzę
Świetne trele miłosne na wiosnę.
Tworząc wersy wiosennej poezji.
Słońcem ogrzanej...+
Pozdrawiam.
Żyć tak pięknie, to czuć życie! Pozdrawiam!
żyj i uśmiechaj się do ludzi
rozmarzona romantyczko:)
miłej niedzieli
pozdrawiam cieplutko:)
Jesli zyjesz tak pieknie jak piszesz , gratuluje.
Pozdrawiam cieplutko z daleka.
Niech Ci nie doskwiera ta tęsknota, niech wszystkie
dobra wpadały w otwarte ramiona drogą usłaną różami.
Pozdrawiam, + zostawiam.