rozmarzone
w błękity niebo się stroi
gdzieś ponad ziemią
ponad chmur zasłony
pomiędzy świtem a nocą
w błękitach niebo tonie
dnia zaczarowaniem
gdzieś ponad ciszą
w złocistych oczach
wschodzącego słońca
w błękitach niebo bez końca
autor
zuza n
Dodano: 2019-03-21 08:31:25
Ten wiersz przeczytano 835 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
można się rozmarzyć....
Pieknie rozmarzone.
Pozdrawiam :)
Na wiosnę niebo stroi się w błękit, a dziewczyny w
krótkie, kolorowe sukienki.
Piękny wiersz Zuzanno.
Pozdrawiam serdecznie. :)
aż spojrzałam w niebo- jest właśnie takie magiczne!