Rozmowa

Uczucia to smutek z radością mieszany, a miłość to plany, plany i plany...

Czyżbym miał Cię stracić?
Zaraz, przecież już dawno nie jesteśmy razem...
Moje łzy są ucieczką, w której zatapiam marzenia o Tobie...
Nie jestem wstanie wytłumaczyć tego co czuję,
ponieważ przestałem rozumieć sam siebie.
A gdzieś błąka się ma dusza
i spogląda na jaskrawe światło latarni,
które oświetla drogę do nikąd...
Cel podróży, jest daleki, ale warto się starać,
aby udowodnić sobie własną siłę.
Na samym końcu ścieżki, widzę swą nagrodę.
Już prawie dotykam twojej ręki,
twoich ust, czuję kojący oddech, lecz Ty...
Równie szybko jak przyszłaś odchodzisz....
Zostaje sam z Syzyfową pracą,
czy tak będzie już do końca?
Nie zginę, lecz zostanę na środku pustego domu,
bo od śmierci, gorsza jest samotność.
Pozostaną mi w głowie tylko dwa krótkie słowa,
które niczym wiatr ulecą do nieba: Kocham Cię...
Nikt mi nie odpowie na me wołanie,
wszyscy odeszli do życia.
Jedyne co mam to tykanie zegara wieczności i wspomnienia,
które niczym choroba zagnieździły się w mojej głowie,
ale wiesz, powiem Ci coś w tajemnicy.
Ja nie będę się leczył...Zbyt cudna jest ta przypadłość...

autor

JJ

Dodano: 2007-07-12 22:12:39

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie