Rozmowa
Wciąż mi powtarzasz, że nie ma miłości,
Że wszystko w życiu to kłamstwa,
złudzenia,
Że świat nasz, jest ciągłą walką i
bólem.
A ja wciąż wierzę, że nawet z kamienia
Może źródło wytrysnąć, co daje
Wodę czystą, by ludzi poiła.
Światło wstaje, choć noc jeszcze ciemna
Bo jest w świecie, jest w nim taka siła.
Która górę każdą przenieść może,
Która wody wzburzone zatrzyma,
Która kwiaty zdeptane podniesie
Bo gdzieś w świecie jest taka przyczyna
Co jest w sercu człowieka ukryta
Która każde cierpienie uleczy,
Która smutek największy pocieszy
To jest miłość - przyczyna wszech rzeczy.
autor
Augustyna
Dodano: 2016-11-17 12:35:52
Ten wiersz przeczytano 1201 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Miłość jest najważniejsza, one leczy wszelkie rany
Życia sobie skąpi,
ten kto w miłość wątpi!
Pozdrawiam!
Bardzo ładnie:-)
Miłość zawsze powinna być przy nas
Pozdrawiam
Bez miłości nie ma życia a bez życia nie ma miłości.
;-)
Pozdrawiam
Pieknie o mocy sprawczej milosci. Serdecznosci mila.
bardzo się podoba:)
DOBRY WIERSZ... Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie. Miłość trwa wiecznie, tylko ludzie się
zmieniają. Pozdrawiam serdecznie.
rózne są oblicza miłości:)
pozdrawiam:)
Miłość istnieje w sercu.