Rozmowa z Anną...

Wszystkim, którzy kochają... ...lecz ciągle są samotni...

- Coś dzisiaj cichy jesteś... O czym tak myślisz?
- O mojej miłości... Która codziennie jest przy mnie...
I nie opuszcza mnie na krok - czasem mi się przyśni...
Która ugasza nadzieję czasami płonącą we mnie...
Która sprawia, że gwiazdy gasną, a słońce blednie...
I że wszystko co miało jakikolwiek sens traci go...
I niewidzialne łzy znowu dzięki niej płyną...
I oddycham jakby płonącą benzyną... I nie myślę...
Ona mi nie pozwala... I kręcę się, we śnie, nie mogę...
I padam, i wstaję, i patrzę w lustro, i nie chcę...
Uwierzyć, że to mi się śniło.. Dlaczego? Pytam, a echo...
Nie ma echa, to tylko w mojej głowie... Ale kto odpowie?
Nikt? Dlaczego? Znów echo... Ja upadam z powrotem...
I zęby zaciskam, i siły brakuje, i sercu bić sie odechciewa...
- O miłości? Ale kim lub czym ona jest? Twoimi marzeniami?
Myślami?
- Jest dla mnie wszystkim co mnie otacza... Rozpaczam?
Między nami...
Nie, to dzięki niej jestem taki wzruszony... Piękne?
Czasami...
Może zmienisz zdanie, gdy przeczytasz to raz jeszcze...
Ze świadomością...
Że pani mych myśli, moja ukochana, jest tylko moją...
Samotnością...

Bo jeśli nikt nie da Ci szansy w miłości, możesz zakochać się w samotności... Lecz nie licz na szczęśliwe zakończenie, bo nie takie jest jej przeznaczenie... (Dopisek z dnia 08/08/2007)

autor

Pointius

Napisany: 2007-01-22 Dodano: 2007-08-05 23:56:53

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie