rozmowa z panem S.

No i cóż bratku?
Usiadłeś na ramieniu
jak ten dziad pod kościołem
Wystawiasz pełne blizn
roztrzęsione dłonie jak wyrzut
a może bezradność nieruchawa

Patrzysz by nie uronić
nieważko lewitują żrenice
w głąb
Te łowy kocie
że mysz się nie prześlizgnie

Ach
nie staraj się tak
nadwyraz nadświadomie
dziura w całym zawsze się znajdzie
chyba że przez poprute portki
widać gołą prawdę
a może
paranoję

Zaprawdę
słusznym i pożytecznym jest
gdy prawda kole w sedno
ale zawsze można udawać
scianę
groch zakwitnie
a ty
opowiesz mi bajkę
o małym niewinnym dziecięciu

autor

la.dotta

Dodano: 2007-03-17 20:49:34

Ten wiersz przeczytano 1066 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Antyczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie