rozmowa ze starością
powiedz mi o czym tak myślisz -
przeglądając wspomnienia
zatrzymane w bryle czasu . milcząc w
oczekiwaniu
na gorący pocałunek słonecznego promienia
,
licząca godziny ciszy , marząca o kochaniu
.
powiedz mi co oczy widzą przez taflę
srebrnobiałą
gdy patrzysz na mroźne niebo roziskrzone
gwiazdami .
przerażona bezruchem gwiazd pytasz mnie co
się stało ,
że przez świat już iść nie możesz z
rozpędzonymi snami .
powiedz mi czy słyszysz ten głos , gdy
śpiewa w dni zegarze .
tak często zamykasz oczy by uciec w sny
baśniowe
zawirowań pospolitych obarczona bagażem
.
ty wiesz że czasem ulgą jest - otworzyć
drzwi wyjściowe .
Komentarze (13)
Piękny aczkolwiek smutny obraz starości , który bardzo
wyraźnie przesuwa się przed oczami i jak najbardziej
realny w przyszłości lub teraźniejszości każdego
człowieka , któremu będzie dane dożyc tego wieku. Na
pewno nie do pozazdroszczenia ,jeśli do tego dochodzi
jeszcze samotność stad te otwarte drzwi , które na
pewno w takim wypadku nie pozwolą poczuć się
opuszczonym i stworzą możliwość kontaktu z ludźmi.
Ładny refleksyjny wiersz.
Wiersz, skłaniający do zadumy nad
przemijaniem...bardzo głęboka treść nastraja
melancholijnie.
Jaka mamy starosc zalezy przedewszyskim od nas samych.
Co z nia zrobimy i ktore drzwi otwrzymy, jest to nasza
decyzja. Niektorzy nawet nie otwieraja tych drzwi.
Poddaja sie wegetacji.
wiersz pelen refleksji...piekny
Nieunikniony temat dla tego komu będzie dane doczekać
takiej chwili,aby móc sobie pogwarzyć o tym co było i
jeszcze przy otwartych drzwiach, żeby nie było
tajemnie i niósł się bagaż doswiadczeń szerzej.
Ciekawy wiersz.
piękny niebanalny wiersz, a temat wiersza bliski
każdemu człowiekowi, który zaczyna pomału rozmawiać ze
starością
Zaduma nad przeszłością, bagażem przeżytych
lat.Rozmyślania nad przyszłością.Dobrze jest
przewietrzyć nasze wnętrze, odświeżyć, aby nowe
zajrzało w podniszczone komórki.I starość może być
piękna, kolorowa, pozbądźmy się tylko zbędnych
bagaży.Mądrość rozważań nad przemijaniem Ładny
wiersz,dobry temat.Piętnasto- zgłoskowy.To już
majstersztyk.
Podoba mi się wiersz - o tak śpiewają nam te dni i
jakby coraz szybciej!
Dobrze jak są drzwi awaryjne . Starość też radość
ponoć :)
oddałam się strofom Twojego wiersza: a te kołysały - w
zamyślenia aż do wytchnienia.
Starość... nieunikniona dla każdego, ale nie dla
każdego jednakowa. Żeby uciec od bagażu
przytłaczającego myśli o niej, trzeba umieć otworzyć
drzwi wejściowe, aby nie była smutna w samotności, a i
ona może być piękna.
Ona tylko głośno mówi o tym otwarciu drzwi
wyjściowych, w większości wypadków wcale nie jest tego
pewna (wniosek mój wypływa z obserwacji, ale
oczywiście mogę się mylić), a wiersz poruszający
piękny i dający czytelnikowi możliwość zadumy i
refleksji:)
piękny refleksyjny wiersz gdy przemijanie cykliczne
myślenie zachwyty gdy czas mija nierozsądne takie moje
widzenie bo życie tylko w wyobraźni to sen który nie
ma końca a życie chce kochać Dobry wiersz zachwyciłam
się głębią rozważań bo marzenia które nie są
realizowane to tak jakby ogładać film wniosek sam się
nasuwa Duży Plus