Rozmowa z życiem

...czytałem ksiąg wile słów wilu wysłuchałem i wszędzie słyszałem iż to są zalety nie wady lecz widać nie w mym przypadku tu jest odwrotnie...

Cóż ci złego zrobiłem życie

Że od dnia poczęcia aż po dzień dzisiejszy

jeno kłody pod nogi kładziesz

Może tym żem się urodził

Miłością w sercu się tylko kierował

A krzywdy mi wyżądzone odrazu zapominał

Żem był wsparciem dla ludzi gdy w potrzebie

byli

Robił to bezinteresownie bop tak mi serce me

mowi

A może że radości w sobie za wiele miałem

którą zarażałem

Albo ma twarz wiecznie uśmiechnięta

była dla ciebie życie problemem nie do

zniesienia

Milczysz życie

nieodpowiadasz

Chowasz się i tchórzysz

by powiedzieć mi otwarcie

prosto w me oczy

co jest mą winą

którą codzień mnie obarczasz

...a może poprostu mi się tylko wydawało że robię dobrze a w rzeczywistości robiłem zle i za mało...

autor

grzes1971

Dodano: 2008-01-09 23:49:00

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie