Rozmyślanie

Nic nie ma swojej właściwej podstawy
Jest karmą lub raczej karą.
Bytować trzeba w tym co zsyła los
dla jednych niebem a innych marą.
Gdy nie ma wyjścia, kłopotów od groma
już nawet słońce nie posiada blasku.
Usiąść i płakać i czekać na jutro
które może być znowu porażką.
Jak zrozumieć ludzi niezrównoważonych
którzy przez głupotę zatykają tlen?
Jak zrozumieć słowa wysłyszane
między kropką a przecinkiem?
Czy ktoś zna receptę na stabilizację
na dom który jest trwałą opoką?
Może mi ktoś powie jak żyć inaczej
by być sterem, żaglem i jednocześnie wodą?
Woda spada z nieba, jest pod powiekami
ma gdzieś swoj początek ma gdzieś koniec...
Teraz jest niedobrze,
ale to jeszcze nie koniec!

na szczęście...

autor

delimah

Dodano: 2006-06-25 19:12:20

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie