Rozpacz w Samotnośći

Zrozumienie To Sztuka,Której Nikt Nie Jest W Stanie Się Nauczyć...

Nadchodzi mrok i robi sie ciemno..
badzo ciemno...
siedzę tu sama
i...
nie wiem co zrobić mam ze swoim życiem
nie dam wam za wygraną
musze iść dalej...
chociaż z opuszczona głową....
sponiewieraną i zimną mam Dusze...
ciało będące wrakiem
i spojrzenie żebrające o zrozumienie...
żerbrające...prosić juz nie mam siły..
smutna twarz nie wie już co to uśmiech...
wie za to co to ból i cierpienie....
tylko jedno trzyma,
przy lekko pulsujacej żyle...
nadzieja....
ze chociaż troche coś sie zmieni..
chociaż troche
czy to aż tak duzo?
Najwyraźniej tak....
niestety...tak...

Jak Nie Masz Dla Kogo Żyć,Żyj Dla Siebie

autor

Elvirka

Napisany: 2006-10-18 Dodano: 2006-11-11 12:53:42

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie