Rozpaczliwy obraz żalu

Juz teraz wiem dlaczego płacze...

Cos się skończyło…
Ubyło…zamknęło…
Coś we mnie pękło…
Serce zapłakało…
Dusza zaczeła nagle szlochać…
Co się ze mna stało??
Mysli krążą gdzies nie widze ich wcale…
Cała siedzę tu chociaż czuje się jakby mnie nie było…
Moje oczy pełne smutku..
Łzy jak iskierki w nich stają…
Wzrok wpatrzony w dal..
Nic do mnie nie dochodzi…
Ktos powiedział coś do mnie….
Nie usłyszałam ponownie….
W bezruchu słyszę smutną muzykę…
Tysiące chwil spędzonych w moim życiu…
Miliony zdarzeń…widze je wciąż…
Me dłonie trzęsą się jakby się czegoś bały….
Wstaje powoli…kłade się…
Zamykam oczy…otwieram po chwili…
Jakbym o czymś chciała zapomnieć…
Nie mogę zasnąc…po policzku leci pierwsza łza…
Już teraz wiem…..jest pierwsza ale nie ostatnia…
Bo wlasnie szykuje się kolejna…
Spłynęła już na poduszke…przytulam ja..
Tylko płacz w nią mi teraz pomoze…
Płacze szybciej…coraz bardziej…i więcej…
Poduszka mokra od płaczu….a ja nadal nie wiem co ze mna…
Zaczynam się zastanawiac…
Tak bym chciala zasnąc…przestac czuć…zamknąć gdzieś ten straszny ból…
Wstaje powoli..patrze do okna..
Pada deszcz…on mnie rozumie…
Placze razem ze mna…
Odchylam firanke i widze cos strasznego!!
Co to?serce zaczyna szybciej bic….
Łzy jak szalone wciąż spływają…
Zauważyłam kogoś..
To on idzie z nia…przytuleni razem są…
To oni zakochani…szczęśliwi…
Już teraz wiem dlaczego tak płacze…

autor

Samotny Aniołek

Napisany: 2006-11-29 Dodano: 2006-11-30 16:08:16

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie