Rozproszone drobinki szczęścia
Serce zadrżało
dusza uniosła
się ku niebiosom
Słyszę twój głos
który prowadzi mnie
wśród mroków codzienności
Czuję twój dotyk
który leczy me serce
z wszelkich ran i sprawia
że moje ciało drży
W powietrzu czuć twój zapach
Rozproszone drobinki szczęścia
skupiają się na twoim
promiennym uśmiechu
Składam na twych ustach
namiętny pocałunek na
znak mojej wierności
Wodzę oczyma po
niebie pełnym gwiazd
W ufności swojej zamykam oczy
i kroczę za Tobą powolnym
lecz pewnym krokiem
po ścieżkach naszego
wspólnego życia
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.