Rozstania dwa

A przecież miałeś być idealny
i łzy ocierać z policzka mego
by żadna z nich nagle spadając
nie poraniła serca wątłego

A przecież miałeś być już na zawsze
i trwać przy mnie stale
by w chwili trudnej podać mi rękę
jako przyjaciel i jako kochanek

Przecież świat się nie zmienił od tego czasu
te same rzeki wciąż płyną
i my jesteśmy wciąż tacy sami
a jednak coś się zmieniło

autor

The invisible

Dodano: 2012-06-25 08:32:24

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie