ROZSTANIE
Zapłakały górskie rzeki
najcichszym szemraniem
morskiej mewy krzyk daleki
objawił rozstanie
w głębi jezior ryb ławica
z żalem w dal płynęła
w dużych miastach na ulicach
łzą spadła ulewa
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2015-04-21 10:19:23
Ten wiersz przeczytano 787 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Dobry i już wiemy dlaczego czasem tak mocno leje:))
smutnie ale czy można inaczej
pozdrawiam
Choć smutno ale bardzo ładnie. Pozdrawiam:-)
Świat zapłakał.Pięknie opisujesz smutek.Pozdrawiam
cieplutko:)
Tak, jakby cały świat płakał nad tym rozstaniem.
Ładnie to ujęłaś :)
Pięknie to rozstanie wplotłaś Jolu w wir przyrody.
Bardzo mi się podoba Twój wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo ładnie Jolu! dziękuję, że przyszłaś do mnie w
odwiedziny!
Miłego wieczoru:)
bardzo ładnie :)))pozdrawiam
Ładnie, zgrabnie i znowu smutno.
zwiastuny rozstania - przyroda, która zapowiada,
przeczuwa...ładny wiersz :)
Dziękuję Weno :) Pozdrawiam wszystkich :))
Smutna treść, ale miniaturka sama w sobie jest ładna i
ciekawa. Miłego dnia Jolu, nie przejmuj się
błahostkami :) Pisz, bo lubię czytać Twoje miniatury,
są nad wyraz mądre.
Wszystko płynie jak ta woda
I pachnie...rozstaniem.
Szkoda tylko - czego szkoda
No bo to się stanie?
Jurek
Ahoj!
Nie bardzo rozumiem, ale ok... pozdrawiam :)