rozstanie
w tęsknocie za rajem
rozstajemy się tak często
ze światem
od pierwszych gwiazd na niebie
do najmniejszych liści na krzaku
w nadziei wiecznego światła
idziemy na zachód który nazywamy
domem
autor
Mirabella
Dodano: 2016-09-06 09:09:21
Ten wiersz przeczytano 627 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
W moim stylu.magia.
Pięknie, poezja.
Dopóki świeczka się jeszcze pali
nie ma co się spieszyć - przesłanie ciekawe
refleksyjne
Nie, nie roztajmy się póki nie nasz czas.
Uściski Bogno, pozdrawiam paa
Ładny refleksyjny wiersz.
Mirabell- pod wrażeniem a może i na kolanach mnie
zostawiasz:)
Interesujący wiersz
Bardzo mi się podoba Twój wiersz. Strofy mają swoją
wymowę, wiesz co chcesz przekazać. To ważne, bo
refleksja ukazuje tęsknotę, za to wiara - jest
wiecznym światłem. Duchowe podejście jest wypełnioną
przestrzenią. Pięknie :) Pozdrawiam cieplutko :)
Raj niedosięgniony, dlatego tak tęsknimy.
Witam Mirabello
Zawsze z przyjemnością czytam
Twoje wiersze. Metaforyczne
" rozstanie" także do mnie trafia.
Miłego dnia:}
Przemijanie...
Słonecznego uśmiechu życzę:)
w tęsknocie za pięknym rajem nie dostrzegamy często,
że jest on tu na Ziemi i na wyciągnięcie ręki.
tylko w nadziei, bo przecież ie wiemy co nas czeka i w
życiu i tam kiedyś:) podoba się:)
fajna refleksja; - wszystko się kiedyś rozstanie; - i
liść z drzewem, i ptak z gniazdkiem, i człowiek z
człowiekiem, i..i..i..!