rozstanie
zabłyśnie nad wierzbami
wzleci nad nami
ptak biały
jak kryształ
gdzie szukać prawdy
gdy z dłoni
spływa błysk
po myślach
krwawych
nie dojrzysz już
słońca
łąk wrzosowych
czystych serc
i
oczu mych
bławych
autor
agablue
Dodano: 2010-04-07 16:22:30
Ten wiersz przeczytano 743 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Łagodny, piękny wiersz. Może biały jak obłok, i pasuje
do ptaszka. :)
Zastanawia mnie porównanie - biały jak kryształ...
może czysty, a biały ? Raczej nie, choć pewnie są
białe kryształy, ale to mało przekonywujące
porównanie. :)
"Bławych'? Jest takie słowo? Łzawych znam..mżawych od
nudnych..Czekaj..ktoś to już użył..piosenkarka jakaś -
nowomowa.."..i oczu moich.." - poprawniej.. M.
rozstanie bo cierpienie Białe to poświęcenie i
zrozumienie Westchnienie serca to dramat jakby
odebranie przysięgi której nie da się odebrać Wiersz
bardzo piękny w wymowie ma traumę i uderza w serce :)