rozstanie i powrót
przeszedłeś...
zawiał wiatr samotności
z drzew przyjaźni
spadły liście zrozumienia
wzburzone jak morze zapomnienia
miotały statkiem miłości
ptaki wybaczenia
odleciały do Krainy Ninawiści
moje gorzkie łzy
sączyły się do czary tęsknoty
wróć...
przywróć słońce na niebie
spraw aby morze się uspokoiło
a statek bezpiecznie dopłynął
do portu przeznaczenia
żeby powitały do ptaki
a drzewa szumiały tak, jak kiedyś
wróć...
opróżnij czarę moich łez
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.