Roztrzaskany
Lekkie niczym pióra, pojedyncze nuty...,
...smutnych melodii przeszłości upadają,
na twardej powierzchni pustych myśli...,
...rozbijają się. Z niespotykanym
umierają,
hałasem, na czarnej posadzce
obojętności...,
...Rozproszone, najdrobniejsze, dotąd
scalone,
W jedności uczucia, krople, byłej
radości... .
Myślowy dziwoląg :)
autor
Idar
Dodano: 2005-04-09 01:12:39
Ten wiersz przeczytano 445 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.