Rozwieję na wietrze
Idźmy dziś jak zawsze obok siebie razem najpiękniejsze są w uśmiechu nasze obie twarze
Chcę z tobą zatańczyć na szklanej
podłodze
W których odbijać się będą westchnienia
naszych marzeń
Chcę z tobą pofrunąć tam gdzie mają swoje
gniazda gołębie
Być tobie wierny, tak jak w pięknie żyją
białe łabędzie
Rozwieję na wietrze, niech fruwają jak
jaskółki śmigłe
zapisane karteczki w nich nasze od lat
przysięgi niewinne
Na niebie szara parka gołębi wymaluję nam
przyszłość na jutro
Chce z tobą zatańczyć, podłogą będzie
kryształowe lustro
Ten taniec z tobą namaluję na desce jak
maluje się ikony
Ubarwię go w kolory jakie miałaś na swojej
sukience
Pod stopami namaluję parę tulących się do
siebie gołębi
Obraz nazwę, przepiękna dziewczyna, cud
nie z tej ziemi
Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja
Komentarze (4)
Barbarko, nie musi być piękna, wystarczy ze uśmiech
jej oczyma, gest powitania jakby kołysał się na
wietrze kwiat, mnie,to właśnie piękno przyobleka w
czar.
Gdy w powitaniu jej oczy blaskiem mnie dotykają-
jestem wiosenny jak w maju.
Gdy poda mi przez ekran swoją wymuskaną dłoń- mdleję,
Boże mnie broń.
Piękno kobiety jest ukryte w wielu jej czeluściach,w
zapachach i zakamarkach, ja je odnajduję,
ja je obrazem i słowem maluje maluję
Dziękuję wam cudowne dziewczyny, za codzienne w moich
wierszach odwiedziny,słowa otuchy,pokrzepienia,
jesteście tymi które mnie dotykiem poranka budzą, i
nigdy nie mówią do widzenia
Kwiatami ozdabiam ścieżki po których chadzacie
Bolesław
Piękna Ci być musi Ona
ta miłości ikona!
Pozdrawiam :)
:-) to piękny obraz i bardzo piękny, pełen ciepłego
uczucia wiersz :-)
Piękny wiersz:)Pozdrawiam serdecznie+++