RUAH NAD SKRAWKIEM ŚWIATŁA

wyłoniłaś się nag­le jak mgła spo­pod cienia
sprag­niona tyl­ko te­go, jed­ne­go zderzenia
zderze­nia światów
so­kołów herosich
co po­nieśli nad przed świt Two­je czar­ne włosy
w głębi studzien­nej od­bi­cie źre­nicą spojrzałem
i w tej stud­ni skąd inąd Ciebie dziś uj­rzałem

GŁAZ TAK DRĄŻYŁA SŁOWEM KAŻDYM KROPLA
ŻE SIĘ Z GŁAZU ULAŁA IS­KRA BEZPOWROTNA.


i po­niesie tym słowem w świat baśni uroczej
od­kry­wając nawza­jem zwo­je dziw­nych oczu.

autor

RadosławParol

Napisany: 2015-04-21 Dodano: 2018-05-18 13:45:58

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie