ruczaje życia...
wolno się wije rzeczułka kręta
w zakolach swoich nieco spłaszczona
często omija wielkie przeszkody
lecz bywa czasem też w nie wtłoczona
wolno się wije ta struga wąska
szmat drogi co dzień ona przemierza
czasem pogładzi stopy zdrożone
a czasem schłodzi pysk złego zwierza
wolno się wije potoczek kręty
odlicza ostre stopnie kaskady
są wśród nich gładkie, szybko przebyte
z i innymi często nie daje rady
wszyscy my wodą jakoś płynącą
wolno lub z nurtem bystrym w dal mkniemy
i tylko od nas samych zależy
jaką się falą w morze wlejemy
Komentarze (25)
piękna puenta :)
pozdrawiam słonecznie
Dobra życiowa refleksja z dobrym przesłaniem. Masz
rację, wszystko zależy od nas samych.
Pozdrawiam:)
Marek
...Aniu, Mariuszu dziękuję i miłego dnia życzę:))
wszystko płynie...
Panta rhei...
Pozdrawiam :)
...dziękuję państwu za tak miłe komentarze; miłego
dnia życzę:))
Życie jest jak strumień i płynie z różną szybkością
raz woniej , gdy zatrzymują je przeszkody, innym razem
szybciej, nabierając prędkości w szale zabawy...
znakomite porównania, lubię czytać Twoje wiersze, to
są moje klimaty, pozdrawiam serdecznie :)
Tak jest, słuszna refleksja.
Pozdrawiam:)
Najważniejsze, że ciągle płyniemy
i nadal płynąć jeszcze pragniemy.
Tylko to życie, jak rwąca rzeka,
zbyt szybko w kierunku morza ucieka.
Bardzo fajny, refleksyjny wiersz o życiu.
Pozdrawiam. Miłego dnia :))
Życie człowieka podobne jest do rzeki
Mądry przekaz.
Pozdrawiam paa :)