rycerz i piękna
nadąsany smutek zwlókł się ociężale
ze szczupłych ramion mojego cienia
i choć przywykłam, nie tęsknię za nim
wcale
i nie brakuje mi już zwątpienia
a słońce leniwie oczy mi rozpala
i resztki melancholii spopiela
spojrzenie ujarzmia, do reszty zniewala
i cieszy jak sierpniowa niedziela
nie pamiętam teraz o ukłuciach strachu
gdy się broniłam przed błędnym świtem
blady rycerz gawędził z księżycem na
dachu
miał miękkie łapy, nie gardził życiem
autor
enigmayic
Dodano: 2010-05-22 17:22:22
Ten wiersz przeczytano 642 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
http://www.youtube.com/watch?v=KDsnTj6TZ5U
Ta sierpniowa niedziela jest intrygująca :)
Wiersz płynie, czyta się rytmicznie, przekaz bardzo
ładny, rymy gramatyczne.
Pozdrawiam
dobry, refleksyjny wiersz...
błędni rycerze zawodni bywają, najpierw chcą się
kochać, a potem pryskają...
"już" bym wyrzuciła;) poezja ma swój czas;) dobry
wiersz. pozdrawiam.
Znalazłem się w potrzasku - kot w kasku :)..ups..tzn.
hełmie :).. M.
tutaj też warto....przystanąc na dłużej...
tajemniczo i refleksyjnie, pozdrawiam
Rycerze, rycerze, który Piękną ze sobą (na koniu
białym) zabierze? Najlepiej do zamku z wielkimi
komnatami (sypialniami) i pięknymi klejnotami...?!
Piękne i dojrzałe wyznanie kobiety, która pozbyła się
wszelkich złych emocji. Jest czysta wewnętrznie i
gotowa na to, by rozpocząć nowe życie.
Wiersz skłania do refleksji. Rymy dopracowane.
Wiersz czyta się rytmicznie.Dobry wiersz.
Jesteśmy cząstką tego, co istnieje.
Żyjmy w zgodzie z własnym sumieniem.
I z Czasem, niosącym w każdym momencie
Nam – wiekuiste, cudne i proste zaklęcia.