Ryk Przyszłości

Dla ludzi oddanych wiecznemu dynamizmowi.

Zawył silnik konia wolnego
Wsiadł tam kroku chwiejnego
Chłopiec na czerwono ubrany
To Młodej dzieciak o rany!
Czas przeminął nie ubłaganie
Zapewne było przeogromne chlanie
Gdy ostatnio ją widziałem
Jeszcze wolności nie miałem
W radosnej niewoli żyłem
Ale z siebie to zmyłem!
Pozostało wiele ran obrzydliwych
Które załamałyby wielu tkliwych
Myślę wolno wóz odjechał
Ktoś z niego mi pomachał!
Tak! To ona była tam!
Ją Młodą też odszukam
Tak jak miłego każdego
To powinność mojego ego

autor

AC 14-4

Napisany: 2005-10-14 Dodano: 2005-11-29 16:58:19

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie