Rzeka

Była,
Była rzeka,
Zawsze posiadała początek,
Koniec,
Żadna tama, nie była w stanie,
Się oprzeć,
Żadna susza nie była w stanie,
Zniszczyć,
Żadna, ale to żadna,
Zawsze wypełniona milionami,
Milionami najpiękniejszych uczuć,
Uczuć, które wzmagały nurt,
Przyspieszały, potęgowały życie,
Życie zgodne z rytmem,
Rytmem uderzeń serca,
Lecz,
Wszystko z biegiem,
Z galopem czasu,
Ulegało wewnętrznej, co raz,
Mocniejszej, destrukcyjnej sile,
Sile rozczarowań,
Co raz?
Co raz częściej ukrywała?
Co raz głębiej zakopywała pod piaskiem?
Tak,
Tak, aby najśmielszy nurt,
Nie,
Nie był w stanie,
W stanie wygrzebać, wypuścić,
Na światło,
Światło dzienne,
I,
I cóż, że płynie,
Płynie wciąż,
I cóż, że posiada ciało,
Ciało, lecz już bez duszy,
Duszy pełnej marzeń,
Marzeń, których już nikt,
Nikt...., Nie potrafi,
Potrafi wskrzesić,
Szmer,
Szmer staje się, co raz,
Co raz cichszy, ginie?
Ginie, już.....,
Bez powrotnie,
Nurt powoli milknie,
Milknie w mogile,
Już w mogile,
Bezpowrotnie

autor

siamana

Dodano: 2004-10-19 21:18:07

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie