Rzeka życia
Życie płynie jak rzeka
Raz wartko jak górski strumyk
To znowu powoli leniwie
Tak płynie rzeka życia
Bywają chwile cierpień domowych burz
I chwile szczęścia czasami krótkie
Te chwile pamięta się długo
Życie płynie zacierają się troski
zmartwienia
Pozostaje to jedno chwile szczęścia
Pamięta się je długo bardzo długo
Aż do chwili połączenia z morzem
wieczności
Każda rzeka do niego wpada
Każdy strumyk dochodzi tej drogi
Każdy człowiek zna jej kres
Płyń więc rzeko życia
Toruj swą własną niepowtarzalną drogę
Płyń do morza wieczności
Przez góry doliny płyń wartko
Rzeko życia łam przeszkody
Płyń przez szczęścia i nieszczęścia
Płyń ,płyń płyń…..
Komentarze (3)
Witaj na beju...zycie jak rzeka a my plyniemy z jej
pradem i nie wiemy co czeka za zakretem...milego dnia
,,Płyń więc rzeko życia"...podoba mi się ;p
Pięknie wpłynąłeś na beja i płyń , płyń :)