Rzeko Smutku
Gdzies w pieninach nad brzegiem Rwacym nas do nikąd
Rzeko smutku
Dokąd płyniesz..?
Czy w zakrety życia marne?,
Czy w zakątki zapomniane?
Spotykając na swej drodze,
Wszystkie łzy,
Z nieszczęsnych twarzy.
Może za zakrętem życia
Znajdziesz radosć...,
Słów otuchę - troszkę szczęścia..
Może tam dopiero powiesz:
Życie krótką jest podrózą.
W deszczu, słońcu.
Czasem z burzą.....
Gdy to wszystko,
Przebrnie człowiek.
Otrze smutek......,
Z smutnych powiek
Dla wszystkich którzy choc raz siedzieli nad brzegiem Dunaju....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.