Rzucone na wiatr...
" Niewiele byłoby przyjaźni, gdyby każdy wiedział, co przyjaciel o nim mówi, kiedy go nie ma " Blaise Pascal
Patrzyła za daleko,
chciała marzeniom drogę wzkazać,
oszukać los i duszę swą,
całemu światu pokazać.
Taka zwyczajna,
w nierówną walkę z życiem się wdała,
nie potrafiła iść po trupach,
znów przegrała.
A tam daleko,
oczy tych dobrych do gwiazd
zwrócone,
granica nieba
czy może piekła czynami rządzi.
To co już było
i to co będzie tam zatracone,
dłoń wczoraj ciepła,
dzisiaj w ciemności błądzi.
A tysiąc słów,
tych o przyjaźni na wiatr rzucone,
jeszcze miotają się
łzami w zieleni drzew.
Tylko wspomnienia
świątecznych dni ocalone,
i słychać jeszcze
jak płynie z krzykiem jej śpiew.
zwyczajna kobieta
Komentarze (8)
Villain78 ma rację nie tylko o przyjaźni:(((
pozdrawiam
Bardzo sugestywnie opisana w twoich wersach
przyjaźń...pozdrawiam...
Nie tylko o przyjaźni..Czasem też o miłości..słowa
rzucone od niechcenia..a tak wiele się zmienia.. M.
witaj, słowa rzucone ot tak na wiatr, słowa bez
znaczenia , pokrycia. nie znaczą nic, można żałować je
całe życie.
ladny wiersz. pozdrawiam.
Czasem z goryczą ślinę przełykamy, gdy do
niesprawiedliwości losu nic dodać nie mamy. Pozdrówko.
tych o przyjaźni na wiatr rzucone,
jeszcze miotają się
łzami w zieleni drzew............
Piękny wiersz z treścią obecnej rzeczywistości "
tysiąc słów o przyjaźni na
wiatr rzucone" Nie tylko tysiąc a miliardy
sółów wyparowały jak Wajdzie pszczoły.
J.P.II. przy każdej wizycie powielał słowa z Biblii o
przyjaźni, braterstwie, miłości,
przebaczeniu" Niema Solidarności bez miłości" ziarno
siane spadało na kamienie i nie zeszło o czym świadczy
stan istniejący,
Ciekawe, poetyckie przemyslenia