Są ludzie jak skarby
Są ludzie jak skarby nigdy nie zbadane
Są skarby, co nigdy nie będą chwałą
zwane
Są lądy piaszczyste, licha jest ich
postać
Są lądy skaliste, nie łatwo się tam
dostać
I jeszcze jest przestrzeń, nie z przodu i
nie z tyłu
Podobna do Ciebie, zrodzona z Boga pyłu
Najwyższe szczyty zostaw niewdzięcznikom
Największe skarby zostaw pokutnikom
Najtrwalsze lądy to skruszona skała
A reszta to wieczność i postać Twa
wytrwała
autor
Aga-ta
Dodano: 2023-04-10 20:50:30
Ten wiersz przeczytano 743 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Drogi nie wydeptane niech będą naszym szlakiem.
Pozdrawiam, +
Miłego dnia
Wiersz o miłości i pokorze wg. mnie. Mądre wersy
określone człowiekiem i wiecznością. Pozdrawiam
ciepło.