Są rzeki są ludzie
Są rzeki i płyną
szybkim nurtem,
wypłukując kamienie
wir wciąga złowrogi,
szumiąc wezbraną falą,
topią ludzkie istnienia,
są i potoki srebrzyste
szemrzą łagodnie,
ryby pluskają sennie
i kładka łódka,
kołysze nas spokojnie
my ukryci w cieniu,
szukamy przystani
ciszy ,wytchnienia,
są ludzie nieprawi
niszcząc innych,
wciągają w otchłań
serca zamknięte głazem
nie pukaj tam,
nie warto
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-02-03 06:36:21
Ten wiersz przeczytano 541 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
...sa ludzie i parapety...Fajny ciepły .Podoba mi się
bardzo ciekawy wiersz ale jaki prawdziwy...pozdrawiam
ciepło
witaj, ładny wiersz, dobre porównania.
życie płynie jak rzeki, niosąc życiodajne wody, lub
nieprzyjazne a nawet zatrute.
strzeżmy się ich. pozdrawiam
dla przejrzystości podzieliłabym ten wiersz na trzy
części (po 6 wersie i po 11)...wszędzie tacy są...
ludzie jak rzeki ... te zle i te dobre ...ciekawe
skojarzenie ,wymowny
Wszedzie sa taci i tacy."Sa ludzie nieprawi,niszczac
innych wciagaja w otchlan"
Tych omijajmy szerokim lukiem.Na szczescie mamy
mozliwosc wyboru.!!
Piękne przesłanie! Pozdrawiam!