Sam siebie gonię

Sam siebie gonię,
by pobiec dalej.
Na co mi koniec,
nim się rozwalę.

Skoro zacząłem,
chcę do finału.
Tak planowałem,
nawet pomału.

Nic na chybcika,
spowalnia głowa.
Z tego wynika,
prawdy połowa.

Nigdy na całość,
w mniemaniu cwanym.
Bo raz się dało.
zostać przegranym.

Lecz coś mnie pędzi,
coś każe gonić.
Aż tyłek swędzi,
od tej pogoni.

Jak się powstrzymam,
skończę przed metą.
Tył mnie wydyma,
z radości fetą.

Dlatego pędzę,
przód już jaśnieje.
Chrzanić mi nędzę,
wnet zaszaleję…


19/11/2023r

autor

Grand

Napisany: 2023-12-01 Dodano: 2023-12-01 09:33:00

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie