Sam ze sobą
Za oknem szaro i deszczem mokro,
niedawny zapał gdzieś z ciebie uszedł,
myśli porwały nagle w samotność,
lęk bezsilności opętał duszę.
Usiądź spokojnie, marzenia potnij
na drobne paski, by znów je sklejać
i już nie będziesz czuł się samotny,
niczym bumerang wraca nadzieja.
Serce pobudkę zagra w tej ciszy,
ruszaj szeroko otworzyć okno,
a kiedy życia tętno usłyszysz,
niczym kamfora zniknie samotność.
Uciekaj z dołka nim się pogrzebiesz,
choć nie wymagaj od życia wiele,
poznaj swą wartość i uwierz w siebie,
zostań najlepszym swym przyjacielem.
Komentarze (57)
Nie jesteś sam masz nas na Beju,jesteśmy z Tobą.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Jak zwykle mądrze,z celną pointą,
z pewnością warto uwierzyć w siebie,choć nie zawsze
jest to łatwe,wiem coś o tym.
Pozdrawiam serdecznie:)
zaczyna na smutno przeskakuje w nadzieję i kończy
mądrością podziwiam podziwiam
Oby samotność się ulotniła i szerokim łukiem omijała
:))
Pięknie i mądrze. Zajęcie się czymś, nawet sklejaniem
wcześniej pociętego przynosi ulgę.Pozdrawiam
serdecznie.
Dziękuję,że mnie odwiedzasz.
mądry dobry przekaz ...uciekaj z dołka ...nieraz może
być za późno ....
pozdrawiam - miłego dnia :-)
piekny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Wiersz świetny...ale nad śmiercią warto
się...poruszyć.
Wybitny wiersz, absolutnie trafny, powiem więcej -
jest receptą na doła. niektórzy powiadaja "zawsze jest
nadzieja" i ten wiersz jest właśnie o tym. Szacun.
Masz rację często dołek dnia codziennego utrudnia nam
życie, pozdrawiam.
Cudownie optymistyczny:)
świetny! pozdrawiam :)
Potrafisz podnieść na duchu, dziękuję Ci
karacie.Pozdrawiam i cieszę się, że tu jesteś
Bardzo na czasie Twój wiersz,potrzeba mi słońca wśród
mroku życia, dziękuję i pozdrawiam silniejsza :)
Witam:) Karacie dobrze,że mozna akceptować siebie i
być dla siebie przyjacielem:)
pozdrawiam:)