sama
pocałunki
uściski ramion
serce rozszalałe
dłonie niespokojne
jeszcze pachnąca
tobą
ślad postaci
na pościeli
rozpamiętywanie
skinienie reką
wymknąłeś sie znowu
ja na bezładnym
posłaniu zwinięta
jak w kokonie
poduszka przemoknięta
łkaniem
zmęczona
po nierozstrzygniętej
walce
z pustymi żrenicami
w ciszy
znowu sama...
l
autor
smutna2013
Dodano: 2014-07-15 15:44:18
Ten wiersz przeczytano 944 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Och ta samotność, tyle potrafi łez wycisnąć, szkoda że
znowu powrócił
do Ciebie smutek. Pozdrawiam cieplutko.
niestety samotność zawsze dotyka smutkiem i ciszą
pozdrawiam
Smutno. Tak bywa, gdy przychodzi rozczarowanie i wraca
samotność. Pozdrawiam.
Powtórzę za Eleną - ładny smutny wiersz
Pozdrawiam
smutno, ale ładnie :)
Ech ta samotność...
świetny emocjonalny wiersz Alicjo, wzruszyłaś tą
samotnością:) miłego, pozdrawiam
staraj się brać samotność radośnie...
a przeminie ci miło i znośnie:)))
pozdrawiam pięknie:(((
Ładnie piszesz o smutnej miłości i samotności co
wywołuje cierpienie. Trzymaj sie cieplutko
pozdrowionka
ładnie pisze o samotności ....coś zawsze się kończy
...tylko dlaczego tyle jest cierpienia:-(
jestem całym sercem z tobą - posyłam serdeczny uśmiech
:-)
to rozstania i powroty och skąd ja to znam
pozdrawiam serdecznie:))
Na poczuciu krzywdy lub winy,
nie zbudujesz relacji z innymi!
Pozdrawiam!
Ładnie, rozstania bolą, za to jak smakują powroty:)
Smutno...Ale ładnie. Pozdrawiam:-)
tez jestem sam dobrze rozumiem pozdrawiam