Sama w oddali....

Sama przez życie krocze... i nikt mnie nie widzi

Daleko gdzieś jestem
Dalej ide wciąż
Choć płakać nie chcę
Łzy nie chcą schnąć

Ocieram je sama
Bo nikt inny nie chcę
Nie liczę się dla nich
Bo inni mają szczęście

Ja sama w oddali
Krocze ścieżka samotności
Aż wkońcu sie skończy
Ma męczarnia podłości

Oddejde na łąki
Gdzie niebo jest piękne
Będę mogła być sama
Choć tego tak nie chcę

Nie poczuję bólu samotności
Bólu rozgoryczenia
Bólu zatęsknienia

A w życiu miałam tylko jednego przyjaciela
Który mnie opuścił
Bo wiem, że źle robiłam
I nie dziwię mu się
Bo ja bym też tak zrobiła

Ale wiem że on wróci
Że bedziemy znów razem
Nie będę wracać na ścieżkę
Totalnego Zapomnienia

Kto mnie zobaczy ten szczeście bd miał bo ja potrafie kochać

autor

Irysek

Napisany: 2005-06-26 Dodano: 2005-05-31 19:56:50

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie