Samnita
Długo przyszło czekać - knuł, śledził,
spiskował,
pod żelaznym hełmem urazę swą chował,
patrzył w bezsilności i przysięgał
skrycie,
że wendecie krwawej poświęci swe życie.
Nareszcie nadeszła chwila upragniona,
wróg we krwi skąpany, a twarz przerażona
wygięta w straszliwej, przedśmiertnej
mimice,
patrzy na cesarski znak verso pollice.
Z uśmiechem triumfalnym, brutalnie,
naprędce,
butem hełm odrzuca i słabnące ręce,
klęka mu na piersi, ostry miecz przystawia,
krzycząc nienawistnie życia go pozbawia.
Jak czuł się Gladiator, słuchając
wiwatów,
przechodząc pod deszczem sestercji i
kwiatów,
pozna kto owoców Erynie skosztuje -
zemsta najcudowniej na zimno smakuje.
verso pollice (łac. obracając kciuk) - znak skazujący gladiatora na śmierć
Komentarze (9)
...czy dziś tacy gladiatorzy mają rację bytu..może są
wśród nas im podobni...chodzący w glorii i chwale...
Pozdrawiam serdecznie, mój plusik
podoba mi się:)
Witaj.
Jestem pod wrażeniem niebanalnego
tekstu w ciekawym wierszu.
Pozdrawiam:}
różnych mamy gladiatorów
jedni zabijają dla zabicia
inni sumiennie walczą
zycie darując w:)
Podpisuję pod komentarzem krzemanki. pozdrawiam.
Bardzo dobrze poprowadzony wiersz.
Choć nie wiem czy zemsta jest taka smakowita. Miłego
wieczoru.
Podobnie okrutne są walki byków. Człowiekowi nakazano
miłować bliźniego, oraz powierzono panowanie nad
zwierzętami ale nie w taki sposób Rodz.1:28.
Mądre są twoje wiersze.
Ciekawie:) Pozdrawiam.
Podoba mi się... Pozdrawiam. :)