samo-prawie-okaleczenie
opustoszało moje jestem
jakby się wczoraj świat zastrzelił
choc pod koszulą tyle miejsca
ile jest wierszy bez nadziei
ilu jest ludzi bez człowieka
i ile bez zieleni lasów
tam gdzie mnie nie ma wciąż ktoś czeka
a tam gdzie jestem nie ma czasu
choć stary zegar łatwowierca
do nakręcenia wciąż gotowy
to do miłości nie mam serca
a do liczenia nie mam głowy
na los przypadek i na szczęście
nic już nie muszę i nic nie wiem
pisuję tylko durne wiersze
z dala od ludzi i od siebie
Komentarze (20)
Żadne durne. Cudowne!!!
Pozdrawiam:)
tak już z nami jest ... :)
Ileż mądrości w twoich durnych wierszach, ech, durni
poeci:)))
Jak zwykle dobry wiersz...
Dziękuję za obecność gdy ja byłam bez sił...
https://www.youtube.com/watch?v=4nQ0rn2KcgM
Ciekawie to ująłeś. A czy wiersz jest durny to już
ocenią czytelnicy:) Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Piękny, pełen magii wiersz. Pozdrawiam
Świetny wiersz, przeczytałam z przyjemnością.
Jak zawsze dobra poezja!
Mnie ten wiersz bardzo poruszył ogromem samotności i
oddalenia..
Nie, dla mnie ten wiersz wcale nie jest durny. Bo i ja
z dala...A twoje wiersze zawsze czytam. Ten również do
mnie przemawia i dziekuję.
"choc pod koszulą tyle miejsca"
literówka choĆ
podobają mi się rymy i treść wiersza:)
Piszesz durne wiersze?
Nie czytałeś moich-
Moje są durniejsze...
Pozdrawiam :))
szkoda, że naszło peela takie rozliczenie się z sobą.
Niemniej jednak są to piękne wiersze :)
I to poezja właśnie. Wielka satysfakcja z
przeczytanie.
ja czytam te wiersze
to po pierwsze
a po drugie obudź się
Pozdrawiam:))