Samobójstwo

Trawa się zieleni na ogromnej łące,
Kwiatów tysiące..a nad wszystkim świeci słońce.

Wśród zieleni w czerwonej sukience dziewcze biegnie,
Tak piękna,wdzięczna postać,że serce mięknie.

A po policzku łza powoli spływa,
Biegnie ku końcowi taka nieszczęśliwa.

Zatrzymuje się 12 stóp od przepaści,
Zamyka oczy a przed nimi jej boleści.

Podchodzi do samej krawędzi,
Z myślą,że nie potrzebna światu wadzi.

Rozkłada ręce jak ptak do lotu,
Ostatni wdech i myśl,po czole spływa kropla potu.

Zaciska bardziej oczy,przechyla się na spotkanie śmierci.
Skoczyła w imię straconej "głupiej" miłości.

Ja nie będę skakać:):):):)

autor

CzarnaAnielica

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-27 22:57:05

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie