SAMOBÓJSTWO - OSTATNI KROK!

Zakładam pętlę na szyję
I czuję, że już długo nie pożyję.
Jeden jej koniec przywiązany blisko sufitu
I tym samym coraz bliżej nieba błękitu.
Stoję na krześle...
Jeszcze jeden krok
I odbędzie się ten dramatyczny skok.
Robię to i...
Cały ostatni rok
Odchodzi w mrok.
Ulatuję ze mnie życie
I może mi nie uwierzycie,
Ale już od dawna marzę o tym skrycie.
Odeszłabym w imię miłości
Do krainy wiecznej radości.
Może to własnie jest rozwiązanie mojej nieszczęśliwości?

autor

Martusia_Warszawa

Napisany: 2006-04-18 Dodano: 2006-04-19 07:09:28

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie