Samoistnienie

Chciałbym żyć i umierać za dnia!

Tłamsić się w przejrzystej bieli z ukochaną,
Zwyciężać plugawe zbrodnie kłamstwa,
Wymazywać z kart historii przelewy krwi.

Chciałbym marzyć i śnić między czasem a brakiem czasu!

Płakać jak dziecko przy księżycowej nocy Wilkołaków,
Zastanawiać się i tworzyć słowem piękne czynny,
Zamartwiać się nad śmiercią za życia.

Chciałbym zrzucić kajdany bytu i przekroczyć granice świadomości!

Bajkami zaskakiwać i kryształem zabawiać,
Fałsz więzić w terrorach wszystkich zmysłów,
A przede wszystkim być Prawdziwym Człowiekiem.

O miłości lat dziecinnych przybliż się, choć na chwilkę jednego ziarenka!

autor

Immortal

Dodano: 2005-05-15 17:59:43

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie