Zgoda uczuć

Kocham, kochałem, zawieruszałem
Moje spojrzenia na kwiatku lilii,
Zsyłałem liście w myśli bezużyteczne
Ciągnąc uczucia losu do pudełeczka
Zwanego moim życiem ?

Bramo niebios otworzyłaś mi schyłki
Początki tego świata!

Zostałem sam ze ścianami błękitu,
Które przepełniały mnie tchnieniem
Zamarłego spojrzenia Pana.

Jutrzenko świetlistego płomyczka
Srebrzysto nocy gwiazd
Utkwiłyście mi w pomyśle

W obrazie pamięci przebytej przez strapienia!

autor

Immortal

Dodano: 2005-05-17 23:07:38

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie