Samotna
"Samotna"
Mam cały świat w dłoniach,
serce i duszę ukształtować...
Nie bawię się w Boga,
muszę być dorosła!
To czego dotknąć chciałam,
teraz nie istnieje...
płatki czerwonych róż,
smak słodkiego wiatru,
oddech smagających burz...
filar utrzymujący dach,
uszkodził kwitnący kwiat...
taki sam po upadku nie wstanie,
ale ciepłem liści broni małe,
które kiedyś było ziarnem...
k.t.
autor
kinga31
Dodano: 2016-12-13 20:07:02
Ten wiersz przeczytano 857 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
:) pozdrawiam i głos zostawiam +
każdy ma trochę dziecka w sobie trzeba go omamić tym
co dobre
Cudowne. Głosuję.
Oj pamiętam co to samotność, ciężko z nią zamieszkać
pod jednym dachem
Pozdrawiam:))
A toż to samo życie,
a w nim bywa rozmaicie!
Pozdrawiam!
miłość, samotność,,,pozdrawiam :)
Ale z tego ziarenka wyrośnie nowy wspaniały kwiat.
Pozdrawiam Serdecznie dziękuję
nie będziesz sama jeśli dostrzeżesz ludzi, który są
blisko ciebie
pozdrawiam :)
Z nami nie będziesz samotna, fajnie, że wracasz po
długiej przerwie.
Ja też samotny i szukam swej muzy.
smutne wersy:(
dziekuje pani Elżbietko,pozdrawiam
Sądzę, że lepiej wierszowi by było w zwrotkach.
Czytelnik miałby momenciki na rozmyślanie.
A co do treści - cóż, taka kolej rzeczy.
samotność jest taka samotna
Podoba się...Pozdrawiam serdecznie.
Dziś samotność, może jutro da nadzieję) Pozdrawiam)