Samotna
"Samotna"
Mam cały świat w dłoniach,
serce i duszę ukształtować...
Nie bawię się w Boga,
muszę być dorosła!
To czego dotknąć chciałam,
teraz nie istnieje...
płatki czerwonych róż,
smak słodkiego wiatru,
oddech smagających burz...
filar utrzymujący dach,
uszkodził kwitnący kwiat...
taki sam po upadku nie wstanie,
ale ciepłem liści broni małe,
które kiedyś było ziarnem...
k.t.
autor
kinga31
Dodano: 2016-12-13 20:07:02
Ten wiersz przeczytano 860 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
ładny wiersz.. samotność .. :))
Smutno i życiowo,
ano dobudować to co zniszczone trudno, a małe trzeba
chronić.
Pozdrawiam serdecznie.
pięknie
Oby tej samotności było jak najmniej
pięknie to napisane