samotna muszla
co można słyszeć w zamkniętej muszli
(piasek nadbrzeżny wpadł do niej kiedyś)
dawno do serca zaginął kluczyk
a ona pełnej, stłumionej pieśni
płacze tęsknotą, i melancholią
bo w migotliwym blasku świetlika
dawne wspomnienia wciąż bardziej bolą
kiedy twój obraz w jej serce wnika
czeka na kogoś, kto ją odnajdzie
zrozumie słowa zastygłe w grobie
bo ciągle pragnie narodzić ptakiem
tańczyć najpiękniej już tylko tobie
ale jej szukaj, sercem jej szukaj
(fala przy brzegu wciąż o niej szepcze)
na końcu szlaku samotna muszla
czeka z nadzieją co dzień, na ciebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.