Samotni i ...
Nieznajomy uśmiech
oczu błekitnych blask
obce szczęście
wkoło nas
A my smutni
zatraceni w szarości
ponurego nieba
szukamy miłosci i zrozumienia
Nadzieja odpływa
z tęczą w przestrzenie
samotni i nie kochani
dalej maja nadzieję...
autor
smutna dusza
Dodano: 2007-10-28 07:47:49
Ten wiersz przeczytano 686 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
nadzieja umiera ostatnia... a ta szarosc odejdzie
szybciej niz myslisz i znow zaswieci slonce:)
Wystarczy spojrzeć dziś inaczej, jak iskra w drugim
sercu skacze, jak fala z oczu tak wypływa, że nawet
Ciebie w szum porywa, wystarczy spojrzeć nieco
śmielej, i już innego w myślach dzieje..
...niebo i dla samotnych w końcu sie rozchmurzy i
wyjdzie słonko,które hm...''będzie świeciło w
pełni'';)