Samotność
Samotność to
jesienna słota
bólem skropiona
klatka złota
Porażką czasu
wyryta w sercach
łzą naznaczona
w smutku kobiercach
Wiarą w kłamstwa
kartką białą
nagłym szlochem
w noc otępiałą
I żadna siła
wiosny nie przywoła
gdy w domu słychać
szyderczy śmiech chochoła...
autor
Łzy Anioła
Dodano: 2006-09-27 09:02:14
Ten wiersz przeczytano 395 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.