Samotność

Kiedy lato już w pełni, a wróbelek już śpiewa,
Coś w mej głowię się kłębi, słyszę głosik z nieba.
Lecz gdy jesień nadchodzi, milknie głosik słodki,
Ciepłe Słonko zachodzi, czuję się samotny.
Gdzie się on podział, gdzie jest ten głos,
Wiatr daleko go powiał, a ja nie wiem dokąd.
Jednak piękną wiosną, znowu głos się odezwał,
Serce zapłonęło, głos mnie do siebie wezwał.
Acz więcej głosu tego, nigdy nie słyszałem,
serce moje zgasło, więc się w nim schowałem.

autor

adrian414

Napisany: 2007-05-02 Dodano: 2008-09-02 11:44:39

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie