Samotność
Zamknięta w szklanym słoiku
Przez szybę obserwuję życie
Widzę jak ludzie się cieszą i kłócą
Godzą i się zakochują...
Ja mam tylko czułość ścian
Zimny ich dotyk na skórze
Człowiek choć niechce musi być sam
Wyciągać tęskno ręce ku górze...
Najgorsza samotność jest wtedy
Gdy jest ktoś obok nas,
A ty jesteś pewny,
Że tak naprawde jesteś sam...
autor
Bukieciarka
Dodano: 2007-01-07 11:59:33
Ten wiersz przeczytano 739 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.