[samotność...]

Samotność rozpostarła opiekuńcze skrzydła
nad złamanym życiem.
I stała się przyjacielem,
i szalonym optymizmem
ogarnęła bezkresną przestrzeń szczęśliwości.
I pozwoliła kochać Cię
wspomnieniem tylko...
Każdego spojrzenia piwnych oczu,
namiętnego dotyku,
gdy ciało okryte dreszczem rozkoszy
pożądaniem tchnęło...
Wspomnieniem każdego zakłopotanego uśmiechu
na wyrzeźbionych pocałunkiem ustach;
i bezgłosnego "kocham",
które wciąż szumi myślami
w narkotycznej ekstazie...

Napisane dla R. po kolejnej jego stracie. Czaplinek lato'2000

autor

zmijkaa

Dodano: 2004-06-29 12:26:11

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie