Samotność

Siedzę sama, smutna
Nie uśmiecham się moje oczy smutne są
Mówią wszystko za mnie
Mój ból moją tensktnotę
Smutek tkwi we mnie od dawna
On zawsze we mnie był, jest i będzie
Nigdy nie zaznam szczęścia
Od tak dawna szukam
i znaleźć nie mogę,
a może za mało szukam
A może tak ma być, że mam
być smutna i nieszczęśliwa
Może nie pisane mi szczęście
Może mam być samotna i
smutna już do końca życia.
Mam nadzieję żśe długo taK
żyć tak nie będę i szybko mnie
Bóg do siebie zabierze i
nie będzie mi kazał już węcej cierpieć
Weź mnie do siebie proszę.

autor

Buniaa

Napisany: 2005-12-22 Dodano: 2006-08-17 17:38:43

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie