W samotności
W samotności szukamy ratunku.
Mając związane ręce!
Własną bezsilnością!
W zamyśleniu szukamy odpowiedzi,
Czy brnąć dalej w szaleństwie?
Czy odejść z godnością?
I nikt nam pomóc nie może,
Bo nikt o tym nie wie!
Że choć tak daleko jesteśmy,
Pragniemy tylko siebie!
Tych straconych bezpowrotnie chwil,
Które tylko nasze,
Być mogły do końca!
Tych samotnie spędzonych nocy,
W oczekiwaniu pierwszych,
Promieni słońca.
Nikt nam dziś nie zwróci,
Bo nikt o tym nie wie,
Że choć tak daleko jesteśmy!
Pragniemy tylko siebie!
I wracamy do tego pytania!
Powtarzanego do znudzenia.
Co to za siła?
Pcha nas do siebie!
Za prawdę!
Dając złudzenia!
Karmiąc nadzieją nasze myśli,
Otwierając nieba sklepienie!
Przyspieszając bicie serca,
Gdy spełnia się najskrytsze marzenie.
Co to jest za siła?
Która z życia drwi
Odpowiedz
Błagam !
Odpowiedz
MI
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.